เล่าทั้งน้ำตาลูกผู้ชาย 6 อาชีพสุดระทม หลังผ่อนคลายโควิด 19 ถนนข้าวสาร - ไทยรัฐ

nama.prelol.com

ทว่าหลังรัฐบาลผ่อนปรนระยะที่ 4 และยกเลิกเคอร์ฟิว ทีมข่าวเฉพาะกิจไทยรัฐออนไลน์ลงพื้นที่ พบว่าแม้ร้านอาหาร ร้านนวด ร้านขายของที่ระลึกบางส่วนกลับมาเปิดอีกครั้ง แต่ตลอดทั้งสายของถนนข้าวสารยังเต็มไปด้วยความเงียบเหงาเหมือนเดิม แม้ผู้ประกอบการร้านค้า ร้านนวด ยอมลดราคาเท่าทุนก็ยังไม่มีคนมาซื้อหรือใช้บริการ เพราะไม่มีนักท่องเที่ยวต่างประเทศ รวมถึงนักท่องเที่ยวไทย เพราะทุกคนต่างต้องเซฟค่าใช้จ่ายเพื่อความอยู่รอด

ข้าววัดช่วยชีวิต ขายราคาทุน ยังไม่มีคนซื้อ

นางทัศมน สุขลิตร บอกกับทีมข่าวเฉพาะกิจฯ ตนทำมาหากินอยู่ถนนข้าวสารมา 20 ปี ไม่เคยเจอถนนข้าวสารเงียบเชียบเช่นนี้ ปกติมีแต่ผู้คนเดินไปมา คราคร่ำไปด้วยนักท่องเที่ยว ผลกระทบโควิด-19 จากเคยมีรายได้รับจ้างขายเสื้อที่ระลึกให้นักท่องเที่ยววันละ 300 บาท ตอนนีรายได้เป็นศูนย์ แม้จะขายเสื้อในราคาทุนยังขายไม่ได้ เพราะไม่มีคนซื้อ

เพื่อความอยู่รอดของเธอและลูกซึ่งกำลังเรียนมหาวิทยาลัย ต้องปรับตัวด้วยการกินใช้อย่างประหยัด จากเคยกินวันละ 200 บาท ลดเหลือ 100 บาท งดเดินทางที่ไม่จำเป็น บางวันอาศัยเพื่อนเอาข้าววัดมาให้กิน หากได้มาเยอะก็แช่ตู้เย็นแล้วนำมาอุ่นกิน เมื่อถามถึงการให้กำลังใจตัวเองให้สู้กับวิกฤตโควิด นางทัศมนแนะว่า

“คิดบวกเข้าไว้ คนอื่นแย่กว่าเรา ไม่คิดลบ คิดลบทำให้ชีวิตแย่ คิดบวกบางทียังมีข้าววัดให้กิน ถ้ากู้เงิน 1หมื่นถึงกำหนดก็ไม่มีจ่าย”

วันละ 100 หืดขึ้นคอ หนทางสุดท้ายอาจขายสามล้อ 

ไม่เพียงแต่ร้านขายเสื้อผ้าที่ระลึกให้นักท่องเที่ยวได้รับผลกระทบ นายจรัญ เทียบพันธ์ อาชีพขับรถตุ๊กๆ ถนนข้าวสารมากว่า 13 ปี บอกว่า รู้สึกหดหู่ใจ แต่ก่อนถนนข้าวสารคราคร่ำด้วยนักท่องเที่ยว จากเคยมีรายได้หลายพันต่อวัน เพราะมีนักท่องเที่ยวต่างประเทศจ้างเหมาพาเที่ยว ปัจจุบันแค่หาให้ได้วันละ 100 ยังหืดขึ้นคอ ต้องปรับตัวให้รอดด้วยการหยุดเที่ยว เก็บเงินไว้กินข้าว ที่ไหนแจกข้าวก็เข้าคิวนำมากินประทังชีวิต

“วันนี้ออกมาขับตั้งแต่ ตีห้า วน 2-3 ชั่วโมงกว่าจะได้ลูกค้าคนนึง ทั้งวันได้ 100 บาท จริงๆ ต้องหาให้ได้วันละ 300 ถึงจะพออยู่ได้ แต่ก็จะสู้ให้ถึงที่สุด สู้ๆ ไปก่อน คิดอย่างเดียวว่าอีกหน่อยจะดีขึ้นถ้าไม่ดีขึ้นอาจขายสามล้อ กลับร้อยเอ็ดไปขายส้มตำ”

บ่าวใต้ระทม น้ำหนักลด งดเที่ยว ฝึกทำกับข้าวกินเอง 

ด้าน นาย อุทัย มณีนาถ หรือ บาว จาก จ.พัทลุง มายึดอาชีพถักเปียคอนโรลที่ถนนข้าวสารมา 10 กว่าปี เล่าการปรับตัวเพื่อความอยู่รอดของครอบครัวว่า ต้องประหยัดให้มาก ทั้งประหยัดเที่ยว ประหยัดกิน จากที่เคยซื้อกับข้าวกินทุกมื้อก็หันมาทำกับข้าวกินเอง กินน้อยลงจนน้ำหนักลด รายได้ครอบครัวมีเพียงการถักเปียคอนโรล 6 เส้น 300 บาท วันหนึ่งมีรายได้หลายพัน ปัจจุบันลด 50% ยังไม่มีคนมาทำเลย

“ไม่รู้ว่าจะกลับมาเป็นปกติเมื่อไหร่ บางทีท้อนะ แต่ต้องสู้ เพราะก็กระทบกันทั่วประเทศ ทั่วโลก” นายอุทัยกล่าวสั้นๆ ตามประสาคนพูดน้อยแต่ใจแกร่ง

เลิกจ้างพนักงาน เงินออมใกล้หมด ขอเป็นหนี้เพื่ออยู่รอด

ร้านอาหาร อีกอาชีพในถนนข้าวสารที่ได้รับผลกระทบจากการระบาดของโรคโควิด-19 นางสุธาวัลย์ ช่วงราช หรือมิ้ง เจ้าของเกสต์ เฮ้าท์ และร้านอาหารมากว่า 30 ปี บอกเล่าความรู้สึกว่า ตนใช้ชีวิตอย่างมีความหวังทุกวันว่าสักวันคงดีขึ้น โควิดจะหมดไป เพื่อให้มีกำลังใจสู้ต่อไปแม้จะรู้เต็มอกว่าเป็นความหวังลมๆ แล้ง

เพื่อความอยู่รอดจึงตัดสินใจปิดร้านอาหารตั้งแต่ปลาย ก.พ. 63 และเลิกจ้างพนักงาน 4-5 คนที่เคยจ่ายเงินเดือนๆ ละ 12,000 บาท เพื่อประหยัด โชคดีที่เป็นคนเก็บออม ยามลำบากยังมีเงินใช้ และถึงแม้จะมีเงินเก็บ แต่ตอนนี้ใกล้หมดแล้ว หากสถานการณ์ยังไม่ดีขึ้นคงต้องจำนำทอง

“ถนนข้าวสารร้างมาก เงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจตัวเอง คิดทุกวันเมื่อไหร่จะดีขึ้น อยากให้กลับมาเหมือนเดิมเร็วๆ ถ้าเงินเก็บหมด ทองไม่มี ก็ยอมเป็นหนี้ กู้เงินมาใช้ ต้องสู้เพื่อลูก ลูกยังเรียนอยู่” นางสุธาวัลย์กล่าวด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

น้ำตาลูกผู้ชาย กินน้ำแทนข้าว อดทนเพื่อลูก เมีย 

ขายทัวร์ให้นักท่องเที่ยว อีกธุรกิจที่เฟื่องฟู หลังการระบาดของโควิด-19 ชีวิตต้องเจออะไรบ้าง ทีมข่าวเฉพาะกิจฯ พูดคุยกับ นายเอกสิทธิ์ นันทนิตย์ ซึ่งขายทัวร์ให้กับนักท่องเที่ยวกว่า 20 ปี บอกเล่าทั้งน้ำตาของลูกผู้ชายว่า แต่ก่อนแทบไม่มีเวลาพัก เพราะทัวร์ขายดีมากๆ รายได้เดือนละหลายหมื่นถึงเกือบแสน

ปัจจุบันต้องหยุดขายทัวร์ หันมาขับรถส่งอาหารเดลิเวอรี่ซึ่งมีรายได้ไม่แน่นอน บางวันได้ไม่กี่ร้อย บางวันก็หาไม่ได้ ต้องใช้ชีวิตด้วยความอดทนและประหยัดให้มากที่สุดเพราะมีลูก เมียต้องดูแลรับผิดชอบ ด้วยความเป็นหัวหน้าครอบครัวจึงต้องเข้มแข็ง และยอมลำบากเพื่อให้ลูก เมีย อิ่มท้อง

“บางวัน ต้องออกมาขี่รถมอเตอร์ไซต์รับส่งอาหารแต่เช้า ไม่มีเงิน หิวก็กินน้ำแทน ไม่ได้ซื้อน้ำเป็นขวด กดซื้อน้ำครั้งละบาท จะได้กินข้าวตอนมื้อเย็น พร้อมลูกเมีย ชีวิตลำบากสุดๆ แต่ก็ต้องสู้” นายเอกสิทธิ์เล่าทั้งน้ำตา

ขอแค่ทุน อาศัยกับน้อง วอนรัฐเยียวยาผู้ประกอบการ

อีกอาชีพที่นักท่องเที่ยวนิยมหากมาถนนข้าวสาร คือ ร้านนวด หลังเกิดการระบาดของโควิด-19 ผู้ประกอบการก็ได้รับผลกระทบเช่นเดียวกับอาชีพอื่นๆ น.ส. แพร คเนเร็ว เจ้าของร้านนวด Siam Thai Massage มากว่า 10 ปี มีลูกค้าทุกเชื้อชาติ ก็ต้องปรับตัวเพื่อความอยู่รอด โดยกินวันละมื้อๆ ย้ายไปอยู่กับน้องเพื่อประหยัดค่าเช่าห้อง

หลังปลดล็อก สถานการณ์ยังเหมือนเดิม แม้จะลดราคาชั่วโมงนวดก็ยังไม่มีคนมาใช้บริการ ยอมรับว่าสุขภาพจิตแย่จนเครียด นอนไม่หลับ เพราะไม่มีรายได้ แต่จะสู้ต่อไปเพื่อพ่อแม่

“อยู่ข้าวสาร 30 ปีเพิ่งเคยเจอ รู้สึกแย่มาก เพราะรายได้พึ่งนักท่องเที่ยวอย่างเดียว เข้าใจเลยว่าคนไม่มีทางออกเป็นอย่างไร ตอนนี้ต้องนิ่ง ทุกร้านลดราคาเพื่อเอาแต่ทุนก็ยังไม่มีรายได้ อยากให้รัฐช่วยเหลือผู้ประกอบการบ้าง ปกติส่งเงินให้พ่อแม่ที่อุดรฯ ทุกเดือน ต้องเจียดเงินให้ สงสารพ่อแม่ ไม่รู้จะสู้ไปด้วยกันไปได้ไหวแค่ไหน”

ทีมข่าวเฉพาะกิจไทยรัฐออนไลน์ รายงาน

ข่าวน่าสนใจ

20 ปี เกียรติสูงสุดในชีวิต เปิดใจ “ช่างตัดขนสุนัขทรงเลี้ยง” ในหลวง ร.10

รักษาเอง 4 เดือน ยาย 71 หายป่วยโรคซึมเศร้า ผู้สูงอายุดื่มยาหม้อ ยาต้ม พึงระวัง

3 นาทีคดีดัง : เอ็ม 16 ถล่มดับ “เสี่ยสี่” ผู้กว้างขวางขอนแก่น (คลิป)

LIFE STORY : ขุนอิน โหมโรง ลมหายใจสุดท้าย สำนักปี่พาทย์โตสง่า ใกล้สู่ตำนาน (คลิป)

วัคซีนออกซ์ฟอร์ด พันล้านโดส ความหวังชาวโลกสู้โควิด-19 (คลิป)

Let's block ads! (Why?)

"ร้านขายของ" - Google News
July 30, 2020 at 05:30AM
https://ift.tt/3398QE2

เล่าทั้งน้ำตาลูกผู้ชาย 6 อาชีพสุดระทม หลังผ่อนคลายโควิด 19 ถนนข้าวสาร - ไทยรัฐ
"ร้านขายของ" - Google News
https://ift.tt/2ZllqOm
Mesir News Info
Israel News info
Taiwan News Info
Vietnam News and Info
Japan News and Info Update
https://ift.tt/3dSbAaS

Bagikan Berita Ini